John Boorman szukał aktora do roli zbira ze sztucznymi zębami. Wtedy Burt Reynolds polecił mu swojego znajomego, Herberta "Cowboy'a" Cowarda, który nie miał przednich zębów, a do tego był analfabetą. Reżyser zaakceptował tą propozycję.
Pierwotnie reżyserem filmu miał być Sam Peckinpah.
Reżyser John Boorman chciał by Eda i Lewisa zagrali Lee Marvin i Marlon Brando. Po przeczytaniu scenariusza Marvin stwierdził, iż obydwaj są za starzy i Boorman powinien zatrudnić młodszych aktorów, co ten uczynił w filmie te role zagrali Voight oraz Reynolds).
Podczas grzebania pierwszego ciała można zauważyć, iż aktor grający trupa oddycha. Potem, gdy Ed wpycha do rzeki drugie zwłoki, widać jak nieboszczyk porusza ręką.
Kiedy Lewis trafia w rybę strzałą, ta przeszywa jej głowę. W następnym ujęciu strzała jest już niżej.
Lina użyta do opuszczenia ciała z urwiska jest w tej scenie grubsza niż w momencie, kiedy Ed zarzucał ją sobie na ramię.
W scenach bagrowania rzeki przy poszukiwaniu ciał, można zauważyć zestaw mikrofonów pod mundurem szeryfa Bullarda.
W scenach pierwszego spływu kapelusz Drew pojawia się i znika pomiędzy ujęciami.
Między ujęciami zmienia się ułożenie ciała Lewisa, kiedy ten leży w canoe na rzece, pomiędzy Edem i Bobbym.
Film kręcono w stanie Georgia oraz w Południowej Karolinie (USA).
Zdjęcia do filmu kręcono na rzece Chattooga, która przepływa przez dwa stany USA: Georgię i Karolinę Południową. W roku, w którym film miał premierę 31 osób utonęło próbując przepłynąć jej obszar.
Billy Redden (chłopiec z banjo) nie umiał grać na tym instrumencie. Za jego krzesłem schował się więc inny młodzieniec, który grał zamiast niego.
Ned Beatty był jedynym z czwórki głównych aktorów, który kiedykolwiek pływał na canoe przed zdjęciami do filmu. Pozostali uczyli się tego na planie.
Dla zaoszczędzenia i dodania realizmu lokalni mieszkańcy zostali obsadzeni w rolach ludzi ze wzgórz.
Burt Reynolds złamał sobie kość guziczną (ogonową) podczas spływu, kiedy canoe wywróciło się do góry dnem. Początkowo w tych scenach miała być użyta kukła, ale wyglądała "jak kukła spadająca z wodospadu". Kiedy Reynolds doszedł do siebie po kontuzji, zapytał reżysera: "Jak wyglądałem", na co on odrzekł: "Jak kukła spadająca z wodospadu".